Relikwie Świętego Konstancjusza zostały odnalezione w krzyżu misyjnym z 1791 r. Konstancjusz był żołnierzem legendarnego Legionu Tebańskiego, sformowanego w Tebajdzie ( północna Afryka) w połowie III wieku n. e. jako jedynego legionu składającego się z samych chrześcijan. Po uformowaniu i wyćwiczeniu legion został przerzucony na tereny dzisiejszej Szwajcarii, by walczyć z plemionami germańskimi. Przed jedną z bitew do obozu przybył Maksymian, władca Rzymu i prześladowca chrześcijan. Nakazał wszystkim złożyć ofiarę pogańskim bogom. Dowódcy Legionu Tebańskiego ze Św. Maurycym na czele w imieniu całego legionu odmówili złożenia takiej ofiary słowami „ każecie nam bić się za ojczyznę – będziemy!, Każecie nam złożyć ofiarę bogom pogańskim – nie złożymy!” Wtedy Maksymian skazał cały legion na karę śmierci przez decymację. W czasie tej rzezi dziesięciu żołnierzy uciekło. Oddalili się na odległość kilku miejscowości i ukryli w grocie. Wyruszył za nimi pościg. Dopadnięto ich i pojedynczo mordowano, pozwalając pozostałym pogrzebać zabitego. Jako ostatni z tej grupy i całego legionu życie oddał Św. Konstancjusz męczennik. Wspomnienie liturgiczne Świętego Konstancjusza obchodzone jest 18 września.