Kościół w Hannie w swojej strukturze i historii zawiera tradycje bożogrobowe, które w sposób bezpośredni nawiązują do tematu zakonu Templariuszy, ich tradycji oraz historii. Takimi elementami są :
- kaplica Grobu Pańskiego, tematycznie połączona z Matką Bożą Siedmiu Boleści ( temat nawiązuje do bazyliki Grobu Pańskiego w Jerozolimie)
- linia krzyży, które towarzyszą człowiekowi obecnemu w świątyni, w całej jej przestrzeni;
- imię Boże wypisane na dwóch ołtarzach w promienistych gloriach ( nawiązujące do hymnu Templariuszy którym się modlili);
Odnaleziono również kamienie nagrobne Templariuszy. Jeden z nich wydobyto spod podwaliny kościoła w czasie remontu świątyni. Znajduje się na nim tajemniczy znak dwóch krzyży Templariuszy połączonych z sobą przestrzenią łuku. Najprawdopodobniej w tym znaku zawarta jest symbolika relikwii świętych i rękojeści miecza, którym Templariusz walczył oraz się do niego modlił. Drugi kamień z identycznym znakiem znajduje się na starosłowiańskim cmentarzysku, pochodzącym prawdopodobnie z VIII – IX wieku n.e. Skąd wzięły się kamienie? Plemię jaźwingów napadło (w 1286 roku) na lubelszczyzne i ziemie należące do księcia sandomierskiego. Wśród armii księcia byli obecni również rycerze Templariuszy, których sprowadził wcześniej z Ziemi Świętej aby bronili jego terytorium. W czasie odparcia ataku i ucieczki jaźwingów w kierunku twierdzy Drohiczyn miały miejsce potyczki w wyniku których wśród zabitych byli również Templariusze. Świadectwem tego są znalezione kamienie nagrobne.